Zasady przyznawania pomocy cudzoziemcom reguluje rozdział V, czyli art. 91-95 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013r. poz. 182 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Pracyni Polityki Społecznej z dnia 9 marca 2009r. w sprawie udzielania pomocy cudzoziemcom, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą (Dz.U. z 2009r., Nr 45, poz. 366).

W oparciu o w/w podstawy prawne cudzoziemiec po otrzymaniu decyzji w sprawie nadania statusu uchodźcy lub udzieleniu ochrony uzupełnijącej może skorzystać z pomocy mającej na celu wspieranie procesu integracji. Pomoc udzielana jest w ramach realizacji indywiduwalnego programu integracyjnego.

Pomocy integracyjnej udziela się na wniosek cudzoziemca złożony w terminie 60 dni od dnia otrzymania ostatecznej decyzji o nadaniu statusu uchodźcy lub udzieleniu ochrony uzupełniającej.

Wniosek obejmuje małoletnie dzieci cudzoziemca oraz jego małżonka, jeżeli uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą.

Wniosek powinien zawierać:

  1. pisemną deklarację o zamiarze zamieszkania na terenie określonego województwa;
  2. pisemne oświadczenie, że z podobnym wnioskiem cudzoziemiec nie zwrócił się na terenie innego województwa;
  3. pisemne oświadczenie o gotowości przystąpienia do uzgodnionego programu integracji.

W przypadku cudzoziemca, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, do wniosku należy dołączyć kopie:

  1. decyzji o nadaniu statusu uchodźcy;
  2. dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji Genewskiej;
  3. karty pobytu wydanej w związku z nadaniem statusu uchodźcy.

W przypadku cudzoziemca, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej ochronę uzupełniającą, do wniosku należy dołączyć kopie:

  1. decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy, w której udzielono cudzoziemcowi ochrony uzupełniającej;
  2. karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem ochrony uzupełniającej.

Cudzoziemiec dołącza do wniosku także inne dokumenty będące w jego posiadaniu, które mogą pomóc w opracowaniu indywidualnego programu integracji.

Pomocy udziela się w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy w zależności od uzasadnionych, indywidualnych potrzeb cudzozimca, ustalonych na podstawie wywiadu środowiskowego i zawartych w indywidualnym programie integracyjnym.

Pomoc dla cudzoziemca nie przysługuje cudzoziemcowi będącemu małżonkiem obywatela polskiego.

Formy pomocy:

  • świadczenia pieniężne na utrzymanie (w szczególności przeznaczone na pokrycie wydatków na żywność, odzież, obuwie, środki higieny oraz opłat mieszkaniowych) i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego. Wysokośc świadczeń pieniężnych zależy od liczby osób w rodzinie, okresu trwania programu integracyjnego, indywidualnej sytuacji cudzoziemca.
  • opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne określonej w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ;
  • poradnictwo specjalistyczne, w tym poradnictwo prawne, psychologiczne i rodzinne;
  • udzielanie informacji oraz wsparcia w kontaktach z innymi instytucjami, w szczególności z instytucjami rynku pracy, ze środowiskiem lokalnym oraz organizacjami pozarządowymi;
  • inne działania wspierające proces integracji cudzoziemca.

Powyższe zadanie jest realizowane w oparciu o:

  • Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013r. poz. 182 z późn. zm.);
  • Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 marca 2009r. w sprawie udzielania pomocy cudzoziemcom (Dz. U. Z 2009r. Nr 45 poz.366)